Dit is niet een blog over papegaaien, waarbij alles zo goed gaat, ze zo lief, mooi, slim e.d. zijn. Die websites zijn er al genoeg. Nee, dit wordt de realiteit over het houden van een mannelijke blauwvoorhoofd amazone, de zogenaamde pittige amazonesoort, die extreem agressief kan zijn. Ik start dit blog op het moment dat ik het eigenlijk allemaal niet meer weet, en mijn zoektocht begint naar een oplossing.
Blauwvoorhoofdamazone
zondag 28 april 2013
Papegaaienwandeling.
Vandaag was de papegaaienwandeling, en de weergoden waren ons goed gezind. Het was prachtig weer. Verzamelen deden we bij de kinderboerderij in het Kralingsebos. Er waren heel veel mensen gekomen met uiteenlopende vogels bij zich. De allerkleinste, Ara nobilis tot de allergrootste Hyacint Ara . De vogels hadden het alle goed naar de zin. Sommigen waren wat onrustig, zoals mijn Noa. Noa flapperde steeds met haar vleugels. Maar na een tijdje werd ze wat rustiger. Een bonte verzameling mensen en papegaaien vertrok richting het bos. Die bonte verzameling had veel bekijks. Een man vroeg: Is het nationale vogeldag of is dit toeval? Om te plagen zei ik dat het toeval was.
Op een gegeven moment streek de hele groep neer op een terras. Zelden heb ik meegemaakt dat een hele groep mensen inclusief hun papegaaien het hele terras in beslag namen. Superleuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten